vrijdag 11 juni 2010

Overschat, onderschat

Het begint bijna vervelend te worden. Je kan geen buitenlandse analist nalezen of hij schrijft over Oranje dat het heel goed kan spelen maar dat het gewoon wachten is totdat het team uit elkaar valt. Ook The Cup Running Over schrijft de Nederlandse ploeg deze implosieve neiging toe. Underperformance heet het hier. Desalniettemin worden onze jongens als zesde kanshebber in hun lijstje genoemd. Samen met Italie zijn we de tweede garnituur van kanshebbers. De te kloppen ploeg: Brazilie. EN ook dat zegt bijna iedereen, als die tenminste geen Spanje zegt.

Het is daarom wel aardig om ook het artikel op Eurosport te lezen waarin alle cliches over de deelnemers op een rijtje worden gezeten dan ontkracht met de realiteit. Echter, ook deze schrijver durft Nederland niet echt een kanshebber te noemen.

Stereotype: Aah, the Dutch. Everyone's second team (if Brazil have already been knocked out). Ever since the days of Johan Cruyff and Total Football in the 70s, Holland have been all about technical supremacy and mental fragility, mercurial brilliance and in-fighting. Even worse at penalties than England.

Reality: Sneijder and Arjen Robben (struggling with injury, as ever) provide sparkle, but the rest of the Dutch squad is as sturdy as a pair of clogs, as functional as a windmill... you get the idea. Disciplinarian coach Bert van Marwijk has moulded an unfussy squad with more emphasis on organisation than flair.

En wij Nederlanders? Wij zijn steeds meer overtuigd dat we wel wereldkampioen worden. Voor ons heeft het geen zin om naar de zwakke mentaliteit te kijken die onze buitenlandse evenknieen ons toezwaaien. Als je daar op let, dan heb je helemaal geen kans. En dus let je op de mooie kanten en dan schiet je in die richting door.

En zo lijkt Oranje zowel (door de anderen) het meest onderschat als (door ons) het meest overschatte team.

Geen opmerkingen: