woensdag 30 juni 2010

Onze namen te grabbel

Ik ben veroordeeld tot de Israelische televisie bij dit WK. De streams van de NOS, kan ik niet volgen. Bijna alle videos van de programma's rondom het WK die door de NOS verzorgd worden kan ik ook niet zien. Ik meende een oplossing op Eurovision gevonden te hebben. En ik heb er tenminste een paar groepswedstrijden goed kunnen zien. Maar de partijen die er echt toe deden kwamen niet goed door. Te wenig bandwidth, vrees ik.

Aan het commentaar op de TV hier, ben ik inmiddels gewend, maar wat de aandacht blijft afleiden (ergeren is een te groot woord) zijn de verbasteringen van de Nederlandse namen. De enige naam die goed uitgesproken wordt is Van Persie, maar verder loopt het overal wel een beetje mis.

Van Marwijk - Wan Marvik
Roeben
Kuijt - Kout
Sneijder - Snaider
Robben - Roeben
Van der Vaart - Fànderwart
Van der Wiel - Fàndervil
Van Bommel - Wan Booml
De Jong - Dè Djongk
Van Bronckhorst - Wan Bronkorst
Heitinga - Hetinka
Elia - Ilya
Affelay - Aflee
Matthijsen - Mataisen
De Zeeuw - Dè Ziejoew
Stekelenburg - Sjtkèllenboer

Ik heb eigenlijk vooral medelijden met de commentator die besloten heeft dat onze keeper Sjtkèllenboer heet - hij breekt er iedere keer weer zijn tong over. Verder kan ik er niet over uit dat een speler als Robben die zoveel besprokken wordt en wiens naam zo gemakkelijk uit te spreken is, al werd het maar Roben, dat daar consequent en door iedereen Roeben van gemaakt wordt.

Hoe gaat het verkeerd

Goed dan, ik ben pessimistisch over ons vermogen om de Brazilianen te verslaan. En ik meende te mogen stellen dat de topvorm nog te ver weg is. Maar stel nu eens dat de topvorm er ineens wel is. Dat kan best. Dit is de eerste topwedstrijd, dit is voor al onze jongens de kans om eens te laten zien wat ze allemaal kunnen. EN we zijn in de underdogpositie gekomen.

Dan nog. Ook als alle schakels op hun plaats vallen, ook dan kan het fout gaan. Hier is mijn lijstje nachtmerries.

Schandaal
Er kan een mediastorm opsteken. Teveel aandacht voor zaken buiten het voetbal, nog voor de wedstrijd begint. Het zwembadverhaal deed Oranje geen goed in 1974. En de miskraam bij familie Bouhlarouz in 2008 sloeg ook slecht in - vind ik. Iets minder sterk voorbeeld is het Argentijnse geklaag over de manchet van Rene van de Kerkhof in 1978. Zo kan je al verkeerd beginnen.

Het eerste doelpunt
In een WK met zo weinig goals is het cruciaal wie als eerste scoort. En als dat de tegenstander is? Behalve Griekenland in een duel tegen 10 Nigerianen, heeft volgens mij nog niemand een achterstand in een overwinning omgezet.

Ruzie
Is het nou allemaal koek en ei in onze ploeg. Zijn er echt geen wrijvingen tussen Van Persie en Sneijder - of wie dan ook. Juist in zo'n gespannen pot kan de bom opeens barsten.

Off day
We hadden het over Oranje opeens in topvorm, maar het kan ook precies andersom zijn: de totale ontmanteling.

Aanslag
Er zijn velen die zeggen dat Nederland met Robben 50% beter is. Wat nu als de Brazilianen een aanslag, op of buiten het veld, plegen op hem?

Eigen doelpunt
Hoe ging het tegen Denemarken? Zoals we kunnen profiteren van een eigen doelpunt, zo kunnen we er ook door geveld worden.

Incident
1990, de eerste topwedstrijd: Duitsland. Natuurlijk waren de spanningen toen veel groter, evenals de frustratie. Maar toch, zoals het spuugincident toen, kan er ook nu een incident voorvallen dat de wedstrijd smoort.

Last minute gasp
We hebben het al heel lang niet meer aan den lijve ondervonden, maar het bestaat nog altijd: een doelpunt in de laatste minuut die alles verandert - en je kan er niets meer aan doen.

Blessure
Als vroeg in de wedstrijd Robben of De Jong geblesseerd raken. Wat doen we dan? Zijn we toch behoorlijk in kracht geminderd.

Scheids
Tegenwoordig moet je niet alleen bang zijn voor de tegenstander, je moet ook bang zijn voor de scheidsrechter. Makkelijk gegeven kaarten, al was het maar een geel voor een speler die dan de volgende wedstrijd moet missen (hoe zit het met de amnestie?). Een overdreven rode kaart. Of een dwaling, stonden Romario en Bebeto niet buitenspel? Kregen Klinsmann en Vittek (en vele anderen) niet veel te makkelijk een penalty? Werd ons een penalty onthouden? Of een loepzuiver doelpunt. Of worden we van een kans gehouden wegens een vermeend buitenspel?
Bedenk bovendien dat in een Europees-Zuidamerikaans duel er geen arbitrage mag worden gedaan door een van beide continenten, zodat je meteen al van de beste scheidsrechters afgesloten raakt.

Penalties
Je kan ze ook winnen, maar je kan ze ook verliezen en het is meer een loterij dan een krachtmeting.

Pech
Ten slotte kan het je aan geluk ontbreken. Je kan alles goed doen en toch loopt er iets op een stomme manier scheef. Ga er maar aan staan.

Ik geloof er niks van

Vrijdag Nederland-Brazilie; de fans lopen over van zelfvertrouwen (vergelijk de lezerscommentaren over Nederland met die over Brazilie op WorldCupblog.org) en van de onzen verbaast mij dat nogal. Sterker nog, ik geloof helemaal niet dat we gaan winnen.

Ik zie het als volgt: de enige keer dat we van Brazilie wonnen in een wedstrijd om het echie, was in 1974. Toen was onze ploeg in absolute topvorm en waren de goddelijke kanaries de verdedigende kampioen, zonder Pele en met ietwat verzadiging. In 1994 en 1998 waren we toch voornamelijk de onderliggende partij, zelfs al vertoonden we ongeveer de beste vorm die we konden hebben. En toch verloren we. De huidige ploeg heeft nog niets van zijn topvorm laten zien en de tegenstander des te meer, plus dat het verre van verzadigd is als in 1974.

Kijk verder naar andere keren dat we in een topwedstrijd een topploeg ontmoetten. 2008, Italie en Frankrijk al over the top. Rusland op weg naar boven en prompt konden we het niet aan. 2006, Portugal, niet eens zo op en top, maar we gingen wel tenonder. 2004, Portugal ook al. 2000, Italie; hoeveel penalties kan je verprutsen zonder te verliezen? 1998, ah 1998!

In 1998 hadden we een pittige tegenstander in de kwartfinale: Argentinie. Dat is de laatste keer dat ik me een echte topwedstrijd met een overwinning kan herinneren.

En daarvoor? 1994: Brazilie. 1992 Denemarken - auw! 1990 Duitsland. 1988 , ah 1988!

1988: Duitsland en de Sovjetunie. En dan heb je ook nog 1978 met Oostenrijk, Duitsland en Italie. 1974 met Argentinie en Brazilie.

Kortom, willen we iets dan moet er een prestatie volgen a la 1998, 1988, 1978, 1974. Alles geven en hopen op het beste. Maar ik heb nog geen moment gezien dat deze ploeg alles kan geven.