En dan slaan de zenuwen toe

Hoe voorspelbaar is dit? Eigenlijk moet je blij zijn en vol vertrouwen (dat was ik tot gisteren ook), want we hebben boven verwachting gepresteerd en Mexico als tegenstander in de 8e finale moet te doen zijn. Weet je nog dat ik bang was dat we groep niet zouden overleven? En ALS we de groep al zouden overleven, dat we dan meteen tegen Brazilie moesten aantreden? Dat hebben we allemaal overtroffen. Nu draait het als een trein waarom dan opeens zo vreselijk vrezen?

Ach je kan het zien aankomen. Al die mooie resultaten in de groep werpen hun schaduw vooruit. Dat oogt allemaal zo hoopgevend, dan wil je niet stranden in de achtste finale tegen een land dat onder je staat in de FIFA ranking. Waar is die sensationele overwinning op Spanje met name dan goed voor geweest? Het is het soort teleurstelling als Euro 2008.

Laten we dan maar eens proberen hoop te putten uit de voorspellingen van The Bleacher Report, een gerenommeerd sport blog uit de VS. Daar laten ze vijf specialisten (Sam Tighe, Will Tidey, Karl Matchett, Alex Dimond en Michael Cummings) de loop naar de finale voorspellen en zie eens aan, eensluidend laten ze oranje zonder markeren naar de halve finale doorstoten. Moeten we dan voor Mexico vrezen? Ja, juist dan, is mijn bibberige antwoord.

En dan is er ook nog de aangepaste voorspelling van Goldman Sachs:

Die derde wedstrijd

Kameroen, Roemenië, Argentinië, Frankrijk - Ik kan me nogal wat derde tegenstanders van Oranje herinneren die we tegenkwamen nadat we al zes punten op zak hadden. Dat werden nooit de beste wedstrijden. De spanning was er af, en de tegenstander had ook niets meer te winnen of te verliezen. Over de consequenties van de uitslag had niemand het, welke tegenstander erna, kon niet zoveel schelen. Veelal ook werd het elftal helemaal omgegooid, om de sleutelspelers te sparen en de wisselspelers aan het veld te laten ruiken. Al met al zat je niet op het puntje van je stoel. Bij een gezond WK moet het ergens om gaan, en moet je het gevoel geven dat we ervoor gaan, en dat had ik al die keren niet.

Nu lijkt het van meet af aan anders. Er zit nog voldoende spanning op. Het systeem is nog niet af. Op de een of andere manier waren de voorgaande wedstrijden niet helemaal normale wedstrijden. En natuurlijk ook: de tegenstander in de volgende ronde zou Brazilië kunnen zijn en die wil je vermijden - voor zover het kan, want Brazilie speelt pas later en je mag je ook best afvragen of het Brazilië dat we tot nu toe gezien hebben zo'n angst moet inboezemen.

Maar dat terzijde. Robben en later ook Van Persie (toch onze aanvoerders) lieten er geen twijfel over bestaan: we willen en moeten winnen. Iets anders zal het toch ook wel moeten zijn vanwege de blessure van Martins Indi en de schorsing van Van Persie. Daarbij lijkt de De Jong niet helemaal fit. Wat er derhalve morgen in Oranje het veld op komt rennen zal er om noodzakelijke redenen anders uitzien, niet vanwege het derde wedstrijdsyndroom.

Ten slotte kan je zeggen dat de genoemde voorbeelden van de derde wedstrijden geen slechte resultaten opleverde, drie overwinningen en een gelijkspel. Maar ook dat kan anders:



Ik zou iets heel anders willen zien. We spelen nu tegen de beste tegenstander uit de groep, we moeten nog altijd laten zien dat we er tegen een echte tegenstander staan (geen verzadigde kampioen of opgepompte outsider). Een derde wedstrijd als deze:

Omdat we er geen genoeg van kunnen krijgen

En dan zal je zien dat we al het kruit verschieten. Je hoopt van niet, maar hoeveel kunnen we nog opbrengen na deze sensatie?

Bergop, bergaf - het hangt er maar van af

Zo zijn we het WK wel heel erg goed begonnen. Je zou haast zeggen, gezonder WK dan dit bestaat niet. En daarin schuilt natuurlijk het gevaar. Wie kan 2008 vergeten, waar een flitsende start gesmoord werd in stroeve ellende?

Maar toch nog even nagenieten. (En kijken of ik audio van de NOS kan embedden zonder dat ze me de embed code hebben gegeven)



Als ik dat kan, kan ik ook proberen de video te embedden. Alleen deze moet je wel mbv Hola afspelen (tenzij je in NL verblijft)

Houvast Sneijder

Met angst en beven zal ik mij naar de TV begeven vandaag. Tot overmaat van ramp heb ik me verplicht om de wedstrijd te kijken met collega's en een en ander is georganiseerd door een van zelfvertrouwen blakende fan van de oosterburen. Het voelde al niet goed en nu kan ik niet eens op een stil plekje alleen lijden.

Op het WK raakte ik meer en meer onder de indruk van Sneijder en ik blijf overtuigd dat hij de leider is die de doorslag geeft. In de interviews blijft hij ook het beste overkomen van allemaal. Al is hij op die laatste video wel meer gespannen dan in het verglijkingsmateriaal van twee jaar geleden:

EK 2012



WK 2010

Herpakken tegen Duitsland (de vergelijkingen)

Het is leuk om optimisitisch te zijn over morgen, maar het is niet zo gemakkelijk om een serie slechte resultaten (en het is een serie) recht te zetten in een wedstrijd tegen de sterkst mogelijke tegenstander waarin het hoe dan ook erop of eronder is. In de vorige post schreef: we hebben het wel eens eerder meegemaakt, doelend op de wedstrijd tegen Engeland in 1988, maar er is ook een tegenvoorbeeld.

We hebben het in 1990 ook meegemaakt. Met de hakken over de sloot de groep overleefd en toen de achtste finale tegen West-Duitsland. Uiteindelijk werd er niet slecht gespeeld, eindelijk, maar de overdaad aan stress en zenuwen kwam er aanvankelijk verkeerd uit en heeft wedstrijd geen goed gedaan. En verloren werd er ook.

Het is vreem om onze jongens aan het woord te zien in de NOS videos. Terwijl ik vrij pessimistisch ben, ogen zij zo rustig en vol zelfvertrouwen. Je zou haast zeggen te rustig en met teveel vertrouwen, net als het bijna laconieke spel tegen de Denen.

Voorgevoelschouwing

Het is met de nodige onzekerheid dat ik de wedstrijd tegen Denemarken voorbeschouw. Het is nog niet zo erg als met de voorgevoelens voor de wedstrijd tegen Duitsland of tegen Portugal, want daarvoor ben ik echt angstig, maar niettemin ben ik ervan overtuigd dat we het tegen de Denen ook heel moeilijk gaan krijgen. Bovendien is dat de eerste wedstrijd. Dat is de wedstrijd die gaat bepalen hoe je het toernooi ingaat. En gezien de voorbereiding moet dit toch al een EK worden waarin onze jongens in het toernooi groeien. Dan kan een valse start meteen al betekenen dat je voor dat groeien de tijd niet eens krijgt.

NL - Denemarken 2010

De Denen worden algemeen beschouwd als de zwakste van de poule, maar dit team heeft niet voor niets Portugal in de kwalificatie achter zich gelaten. En als je terugdenkt aan het eerste duel op het WK 2010, Nederland-Denemarken, word je ook niet optimistisch. Toen was er een eigen doelpunt van Poulsen voor nodig om op gang te komen. Zoveel geluk heb je geen twee keer.

Er zal dus heel hard gewerkt, heel veel gezweet en heel veel gebibberd worden. Een goed resultaat hebben we nodig, anders moeten we volle bak tegen EN Duitsland EN Portugal. Zoals in 1988 en wat een geluk hadden we toen, zowel tegen Engeland als tegen Ierland.

Nee, een normaal en fatsoenlijk scenario waarbij Nederland de groep overleeft, moet gepaard gaan aan een overwinning op Denemarken en ik zie nog niet hoe. Trouwens, mocht Denemarken inderdaad de zwakke broeder blijken, dan zou het doelsaldo nog wel eens doorslaggevend kunnen worden en dan heb je meteen ook een grote overwinning nodig.

Het loopt nog niet

Er waren tijden dat de oefenwedstrijden die aan een toernooi vooraf gingen nooit het aanzien waard waren. Dus nu dat onze jongens hte tegen Bulgarije verprutsten willen velen daar niet teveel waarde aan hechten. Niettemin, voor het WK ging het twee jaar geleden heel erg goed, zodat de voorbereiding er nu in ieder geval slechter uit ziet. Onderstaande uitzending van Studio Voetbal weet zich ook niet uit die malaise-stemming te trekken.



Het loopt dus niet lekker. De poppetjes staan nog niet goed. En persoonlijk zou ik daaraan toe willen voegen: degene die volgens mij echt de grote ster is, Wesley Sneijder, overtuigt nog niet. We moeten dus het optimisme verder temperen. De uitdaging is om dat de pret niet te laten drukken.

Niet vriendschappelijk

Wat moet ik nu met de wedstrijden die Oranje dit weekend in Zuid-Amerika gaat spelen? Is dat nou belangrijk? In ieder geval gaat het effect hebben op de statistieken. En het zou best kunnen dat zowel Brazilie als Uruguay op revanche uit zijn. Je komt er in elk geval niet met een goed gevoel weg als het spel nergens naar lijkt. En dus is ook dit gedoe om des keizers baard veel te belangrijk.

Wat dan de conclusie moet zijn is dat het met deze wedstrijden alleen maar fout kan gaan.

Het Orakel is nog niet klaar

Mijn orakel dit WK was niet de inktvis of de parkiet, maar de geplukte en al dan niet gepelde noten van mijn collega op het werk. Zijn verzameling kwam steeds overeen met het doelsaldo van Oranje en zo kon je de komende uitslag in de noten lezen: ongepelde noten (kleur oranje) doelpunten voor, gepelde noten (kleur beige) doelpunten tegen.

En hoe staat het saldo vandaag, voor ik vertrek van kantoor? Er zijn vijf nieuwe noten bij...

De vorige keer kwam daar nog verandering in, omdat mijn collega langer doorwerkte dan ik. Dus ik heb hem gevraagd of hij vandaag nog nieuwe gaat plukken. Antwoord: nee. Ga je nog noten pellen voor je weggaat? Antwoord: Ik denk het wel.

Dat betekent voor vanavond, vijf doelpunten, maar de verdeling is me niet bekend. Zoals het nu staat is het 5-0, maar ja, met elke noot die van zijn jasje ontdaan wordt, verschuift er een goaltje naar de Spanjaarden.

Dus het blijft spannend. En om de spanning wat te verlichten: zingen...

Dit is geen formaliteit

Twee jaar geleden, na een formidabele start in Euro 2008, ontmoette ons elftal de Russen, die moesten we kunnen hebben. Toen het niet meteen goed liep, ontspoorde het spel van onze jongens en werd het niks. Ik ben bang voor een vergelijkbaar nonchalante zelfoverschatting in de wedstrijd tegen Uruguay.

Deze wedstrijd is geen formaliteit. Het is geen pot die we wel even winnen. De Uruguayanen laten zich niet zomaar van het veld schuiven.

Het zou geheel in stijl zijn en conform het principe dat Oranje me kapot laat gaan op het ergste moment als het juist hier gebeurt. Ik geloof dat nu verliezen pijnlijker zal zijn dan in de finale. Want verliezen van Duitsland of Spanje, hoe jammer ook, dat mag nog. Van Uruguay, met de haven in zicht, dat is de totale verspilling van een geslaagde campagne.

Oh wee...

Hoe gaat het verkeerd

Goed dan, ik ben pessimistisch over ons vermogen om de Brazilianen te verslaan. En ik meende te mogen stellen dat de topvorm nog te ver weg is. Maar stel nu eens dat de topvorm er ineens wel is. Dat kan best. Dit is de eerste topwedstrijd, dit is voor al onze jongens de kans om eens te laten zien wat ze allemaal kunnen. EN we zijn in de underdogpositie gekomen.

Dan nog. Ook als alle schakels op hun plaats vallen, ook dan kan het fout gaan. Hier is mijn lijstje nachtmerries.

Schandaal
Er kan een mediastorm opsteken. Teveel aandacht voor zaken buiten het voetbal, nog voor de wedstrijd begint. Het zwembadverhaal deed Oranje geen goed in 1974. En de miskraam bij familie Bouhlarouz in 2008 sloeg ook slecht in - vind ik. Iets minder sterk voorbeeld is het Argentijnse geklaag over de manchet van Rene van de Kerkhof in 1978. Zo kan je al verkeerd beginnen.

Het eerste doelpunt
In een WK met zo weinig goals is het cruciaal wie als eerste scoort. En als dat de tegenstander is? Behalve Griekenland in een duel tegen 10 Nigerianen, heeft volgens mij nog niemand een achterstand in een overwinning omgezet.

Ruzie
Is het nou allemaal koek en ei in onze ploeg. Zijn er echt geen wrijvingen tussen Van Persie en Sneijder - of wie dan ook. Juist in zo'n gespannen pot kan de bom opeens barsten.

Off day
We hadden het over Oranje opeens in topvorm, maar het kan ook precies andersom zijn: de totale ontmanteling.

Aanslag
Er zijn velen die zeggen dat Nederland met Robben 50% beter is. Wat nu als de Brazilianen een aanslag, op of buiten het veld, plegen op hem?

Eigen doelpunt
Hoe ging het tegen Denemarken? Zoals we kunnen profiteren van een eigen doelpunt, zo kunnen we er ook door geveld worden.

Incident
1990, de eerste topwedstrijd: Duitsland. Natuurlijk waren de spanningen toen veel groter, evenals de frustratie. Maar toch, zoals het spuugincident toen, kan er ook nu een incident voorvallen dat de wedstrijd smoort.

Last minute gasp
We hebben het al heel lang niet meer aan den lijve ondervonden, maar het bestaat nog altijd: een doelpunt in de laatste minuut die alles verandert - en je kan er niets meer aan doen.

Blessure
Als vroeg in de wedstrijd Robben of De Jong geblesseerd raken. Wat doen we dan? Zijn we toch behoorlijk in kracht geminderd.

Scheids
Tegenwoordig moet je niet alleen bang zijn voor de tegenstander, je moet ook bang zijn voor de scheidsrechter. Makkelijk gegeven kaarten, al was het maar een geel voor een speler die dan de volgende wedstrijd moet missen (hoe zit het met de amnestie?). Een overdreven rode kaart. Of een dwaling, stonden Romario en Bebeto niet buitenspel? Kregen Klinsmann en Vittek (en vele anderen) niet veel te makkelijk een penalty? Werd ons een penalty onthouden? Of een loepzuiver doelpunt. Of worden we van een kans gehouden wegens een vermeend buitenspel?
Bedenk bovendien dat in een Europees-Zuidamerikaans duel er geen arbitrage mag worden gedaan door een van beide continenten, zodat je meteen al van de beste scheidsrechters afgesloten raakt.

Penalties
Je kan ze ook winnen, maar je kan ze ook verliezen en het is meer een loterij dan een krachtmeting.

Pech
Ten slotte kan het je aan geluk ontbreken. Je kan alles goed doen en toch loopt er iets op een stomme manier scheef. Ga er maar aan staan.

Als het niet beter wordt dan dit

Onafhankelijk van de kwaliteit van het spel of het spektakel, naarmate een toernooi vordert, neemt mijn optimisme toch altijd irrationele vormen aan. Maar als ik mij de vraag stel of ik echt tevreden ben als het bij een kwartfinale blijft, dan is het antwoord toch duidelijk nee. En dat terwijl ik al jaren vind dat een kwartfinale op het WK een goede prestatie mag heten. Dat is waar we thuishoren en als het niet verder komt moet je tevreden zijn.

Dat mag dan zo zijn en als we consequent elk WK tenminste de kwartfinale halen, dan is het uitstekend, maar ik zal me toch beroofd voelen. Niet dat ik denk dat we maar even van Brazilie kunnen winnen of dat het erg is als we van de kanariepietjes verliezen. Wat mij zal storen is dat ik nauwelijks de tijd heb gehad om echt te genieten. Minder dan een uur Robben, een enkele Van Persie goal en geen enkele afgemeten overwinning.

Dat is wat me zorgen baart, dat we eruit vliegen voordat we ons beste voetbal hebben laten zien. We hebben nog niet gekregen waar we voor betaald hebben. Schrale troost is dat de val minder diep zal zijn, maar dat zal ik dan aan mijn fletse team te danken hebben en niet aan een succesvolle blogtherapie op Gezond WK.

Drank: mijn eigen gemberger

We zijn nu toegekomen aan de bangste wedstrijd van het WK. Het was natuurlijk erger geweest als we de groepsfase niet overleefd hadden, maar dat had nooit aan een enkele wedstrijd gehangen - enkele theoretische draken daargelaten. Maar nu is het de laatste zestien, tegenstander Slowakije en daar moet eenvoudigweg van gewonnen worden, anders is het een afgang. En ik voel hem al aankomen, als het fout gaat, gaat het fout op het pijnlijkste moment.

Ik ben niet meer te redden wat betreft enthousiasme (niet meer te temperen), optimisme (in surrealistische sferen) en opgeklopte betrokkenheid. Kortom: zoals ik al voelde aankomen, het kan alleen maar dramatisch fout gaan, de mentale klap zit in de situatie ingebakken en mogelijk dat die maandag al komt.

Wat te doen? Ik weet het niet, maar de drank staat al klaar. Ik heb mij bekwaamd in het brouwen van een gemberlikeur. Dat kwam na een mislukte poging iets als berenburger na te maken, daar ik dit soort drankjes hier ten lande niet kan krijgen. De verse gember ligt al te rijpen in de weckfles. Elk moment is het klaar voor consumptie en maandag kan ik me er al aan bezatten.

Het gevaar van de Schwalbe

Er is nog een zorg die me niet loslaat: aangesmeerde kaarten en loos gegeven vrije of strafschoppen.

Je ziet op dit WK (net als op eerdere trouwens) dat FIFA er veel aan gelegen is om de scheidsrechters streng en consistent te laten fluiten. Maar behalve dat het gefluit er niet beter van is geworden, heeft dat als onbedoelde bijwerking dat de arbitrale beslissing te voorspelbaar zijn geworden. En dat is koren op de molen der simulanten.

Zo kunnen we afgeschoten worden door de Schwalbe.

Underachievers

Over de hele wereld wordt het WK voorbeschouwd en mijn persoonlijke voorkeur is om mee te luisteren in podcast. Zo kan je de visie krijgen van mensen met een ander perspectief dan de onze.

Tot mijn verrassing begon ik met luisteren naar een podcast uit India dat het WK ging voorbeschouwen en wie hoor ik? Jack van Gelder...



Als je verder luistert dan het begin dan kom je een opmerking over Nederland tegen die ik meer en meer tegenkom op het net: samen met Spanje geldt Oranje als de eeuwige Underachiever op het WK. Het Nederlandse voetbal wordt hoog aangeslagen en over de uitslag is men teleurgesteld. In de voorspellingen wordt het meegenomen en men laat Nederland al snel na de groepsfase stranden. Als mensen tot aan de andere kant van de wereld zo over ons denken, begin ik te vrezen dat ze nog wel eens gelijk kunnen hebben.

Bang voorgevoel - Scenario's (2)

Bij het vogelen met scenario's (met behulp van hulp van een spreadsheet voor WK 2010) kon het me niet ontgaan dat de groep van Nederland voor de tweede ronde is gekoppeld aan de groep van Italië. Heel simpel komt dat eropneer dat onze jongens de Italianen alleen ontlopen als de ploegen beide tweede of beide eerste worden of als de Italianen helemaal niet doorgaan, maar dat acht ik uitgesloten.

Kortom, een zwakke WK-start van een van beide betekent dat er al in de tweede ronde een Nederland-Italië op het programma komt te staan. Natuurlijk hebben we twee jaar geleden laten zien dat we de Azurri aankunnen, maar ik vrees opeens dat ze zich dit geen tweede keer laten gebeuren. En kijk maar eens terug naar de lange samenvatting van de BBC - er zijn genoeg kansen voor ze, zodat het ook anders kon gaan. En ik heb een bang voorgevoel dat je niet twee keer achter elkaar kan mazzelen.

Deel 1


Deel 2