Robben uitgefloten bij Bayern, tja. Leuk is anders, dat is ook waar, maar om nou van schandalig te spreken, dat vind ik dan weer kinderachtig.
Net als Robben zelf was iedereen die voor Bayern is doodziek van de gemiste penalty in de CL finale. Voeg daar dan nog eens bij dat dit een wedstrijd was waarin hij juist TEGEN Bayern speelde. Dus iedere Bayern-fan kon Robben uitfluiten, zonder het team te schaden. En dat zo kort na de deceptie van Munchen. Het was dus eigenlijk DE uitgelezen kans voor elke boze fan om de frustratie en teleurstelling eruit te gooien. En voeg daar dan nog weer bij dat de eerstvolgende wedstrijd met Robben Nederland-Duitsland is; weer is hij dan de tegenstander. Zo bezien was het simpelweg onvermijdelijk.
Zaken die begrijpelijk en onvermijdelijk zijn, daar moet je je schouders over ophalen. Hoe pijnlijk en onterecht ook. Als je daar een punt van maakt verspil je je energie. Het is ook een beetje kinderachtig. Het is mekkeren. Het is zeuren en daarom vooral een teken van zwakte.
Zien Van Bommel en Van Marwijk dit dan niet? Ik vermoed eigenlijk van wel, en meestal zijn ze niet zo kinderachtig. Okay, meestal is niet altijd, maar het zou dus ook uit een calculatie voort kunnen komen. Om de zaken een beetje op scherp te zetten voor Nederland-Duitsland.
Ik vind dat we dat niet nodig hebben. En zeker niet op deze manier. Zeuren is een teken van zwakte. Je moet niet zeuren.
Het kan ook anders: Wil het publiek van Bayern zijn eigen vedette uitfluiten? Dan hebben ze een probleem. Het is hun probleem. Laat ze maar fluiten. Wij halen onze schouders op. Veel beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten