Herpakken tegen Duitsland (de vergelijkingen)

Het is leuk om optimisitisch te zijn over morgen, maar het is niet zo gemakkelijk om een serie slechte resultaten (en het is een serie) recht te zetten in een wedstrijd tegen de sterkst mogelijke tegenstander waarin het hoe dan ook erop of eronder is. In de vorige post schreef: we hebben het wel eens eerder meegemaakt, doelend op de wedstrijd tegen Engeland in 1988, maar er is ook een tegenvoorbeeld.

We hebben het in 1990 ook meegemaakt. Met de hakken over de sloot de groep overleefd en toen de achtste finale tegen West-Duitsland. Uiteindelijk werd er niet slecht gespeeld, eindelijk, maar de overdaad aan stress en zenuwen kwam er aanvankelijk verkeerd uit en heeft wedstrijd geen goed gedaan. En verloren werd er ook.

Het is vreem om onze jongens aan het woord te zien in de NOS videos. Terwijl ik vrij pessimistisch ben, ogen zij zo rustig en vol zelfvertrouwen. Je zou haast zeggen te rustig en met teveel vertrouwen, net als het bijna laconieke spel tegen de Denen.