Onafhankelijk van de kwaliteit van het spel of het spektakel, naarmate een toernooi vordert, neemt mijn optimisme toch altijd irrationele vormen aan. Maar als ik mij de vraag stel of ik echt tevreden ben als het bij een kwartfinale blijft, dan is het antwoord toch duidelijk nee. En dat terwijl ik al jaren vind dat een kwartfinale op het WK een goede prestatie mag heten. Dat is waar we thuishoren en als het niet verder komt moet je tevreden zijn.
Dat mag dan zo zijn en als we consequent elk WK tenminste de kwartfinale halen, dan is het uitstekend, maar ik zal me toch beroofd voelen. Niet dat ik denk dat we maar even van Brazilie kunnen winnen of dat het erg is als we van de kanariepietjes verliezen. Wat mij zal storen is dat ik nauwelijks de tijd heb gehad om echt te genieten. Minder dan een uur Robben, een enkele Van Persie goal en geen enkele afgemeten overwinning.
Dat is wat me zorgen baart, dat we eruit vliegen voordat we ons beste voetbal hebben laten zien. We hebben nog niet gekregen waar we voor betaald hebben. Schrale troost is dat de val minder diep zal zijn, maar dat zal ik dan aan mijn fletse team te danken hebben en niet aan een succesvolle blogtherapie op Gezond WK.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten