Hij schrijft onder meer:
Wedstrijden kijken doe ik alleen of met een beperkte groep mensen die wel van voetbal, maar niet van carnaval houden. Daarnaast geniet ik ook van andere landen die goed voetbal laten zien. Dan blijft er ook na de onvermijdelijke (te) vroege uitschakeling van Nederland nog wat te genieten over.
En daar meen ik te zien dat hij met hetzelfde probleem als ik worstelt en probeert de aanvankelijke extase te vermijden en te blijven genieten ook als de onzen niet meer in het toernooi zitten.
Er zullen nog velen zoals Jaap Urban zijn, maar zouden ze niet ook een beetje (erg) balen als Nederland eruit ligt? Sterker nog, is het geschrevene misschien een manifest van wat Urban probeert te vermijden. Wat doen de woorden onvermijdelijke uitschakeling daar in samenhang met te vroeg, anders dan het schrikbeeld te bezweren van de kater na de uitschakeling. Het carnaval waar Urban uiterlijk niet aan meedoet, speelt zich misschien wel af in zijn hart. Zo vergaat het in ieder geval mij en dat innerlijke carnaval is veel sterker dan die uiterlijke oranje polonaise - dat zal Urban ongetwijfeld met me eens zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten